Van jongs af kennen we verschillende systemen. We komen voort uit een vader en een moeder, hun respectievelijke voorouders en systemen en de verbinding ertussen. Al snel leren we andere systemen kennen door er deel van uit te maken: het systeem van de opvang, de school, de jeugdbeweging, de sportclub, de wijk,.... Later treden we toe tot systemen waar we ons professioneel tijdelijk toe verbinden, team, bedrijf, vereniging,...We kunnen ons het leven niet voorstellen zonder de context van systemen.

En al deze systemen hebben hun unieke dynamiek, een soort onzichtbaar en vaak ook onbewust krachtenveld dat veel van ons doen en laten beïnvloedt of we dat nu willen of niet. De werkelijkheid speelt zich immers tegelijkertijd af op verschillende lagen waarvan de systemische laag er een is. Dit is ook de reden waarom, ondanks alle mogelijke prima interventies op communicatief en psychologisch vlak om persoonlijke vragen te behandelen, oplossingen vaak uit blijven met alle onbegrip en frustratie tot gevolg. Wanneer dit zich voordoet, dan weten we uit ervaring dat het aangewezen kan zijn om het probleem vanuit het systemisch perspectief te bekijken en zo een oplossing te vinden door de systemische verstrikking zichtbaar te maken. Immers, wanneer datgene wat verborgen was kan en mag gezien worden dan verliest het zijn kracht, individuen vinden hun rechtmatige plek, moeilijke thema’s kunnen geaccepteerd worden, de verbinding is terug tot stand gebracht en het systeem gaat opnieuw stromen. Vandaar dé systemische uitspraak: “Anerkennen was ist”, een moedige levenshouding om volledig in te stemmen met wat is.

Systemisch werk is een bijkomende manier van kijken en handelen dat zijn plaats verdient naast alle andere zienswijzen om tot een geïntegreerde aanpak te komen.